سایت رسمی شرکت بدرسان، نمایندگی رسمی مولینکس در ایران

گشنیز گیاه بومی جنوب اروپا و مناطق مدیترانه است . دربیشتر نقاط ایران نیز می روید . از زمانهای قدیم وجود داشته و حتی مورد مصرف مصری ها بوده است .بقراط این گیاه را می شناخته و برای درمان بیماریهای مختلف از آن استفاده می کرده است . در قرون وسطی ضعف جنسی را با گشنیز درمان می کردند .

گشنیز گیاهی است علفی و یکساله ، برنگ سبز که ارتفاع آن تا 80 سانتیمتر نیز می رسد . برگهای آن به دو شکل ظاهر می شود آنهائی که در قاعده ساقه وجود دارد بشکل دندانه دار و دیگری در طول ساقه که باریک و نخی شکل می باشند .

قسمت مورد استفاده گیاه ،‌ساقه و برگ و میوه آن است . میوه گشنیز گرد و برنگ زرد می باشد . بوی تازه آن مطبوع نبوده و تقریبا بد بو است ولی بر اثر خشک شدن این بو از بین رفته و خوشبو می شود . حتی نام لاتین گشنیز از لغت یونانی Korio مشتق شده که به معنی بد بو است .

ترکیبات شیمیایی:
در یکصد گرم گشنیز مواد زیر وجود دارد:

آب 7/5 گرم
مواد چرب 15 گرم
سلولز 38 گرم
اسانس 1 گرم
اسید اگزالیک 12 میلی گرم
کلسیم 170 میلی گرم
ویتامین آ 200 واحد
ویتامین ث 50 میلی گرم


مواد چرب گشنیز مرکب از اسید اولئیک ، اسید پالمتیک ، اسید لینولئیک و اسید پتروسه لینیک است .در برگهای خشک گشنیز مقدر زیادی ویتامین A,C یافت می شود .

خواص داروئی:

خواص گشنیز طبی :گشنیز و تخم گشنیز از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است .
خواص تخم گشنیز بقرار زیر است .

1. تخم گشنیز را پودر کرده و با نسبت مساوی با شکر و یا عسل مخلوط کنید برای تقویت بدن بسیار مفید است .
2. معده را تقویت می کند .
3. خوذن تخم گشنیز با غذا به هضم غذا کمک می کند .
4. ادرار آور است .
5. قاعده آور است.
6. کرم های معده و روده را از بین می برد .
7. برای برطرف کردن تب تیفوئید مفید است .
8. خاصیت ضد باکتری درد و بیماریهای عفونی روده را برطرف می کند.
9. تب های نوبه ای را از بین می برد.
10. برای نرم کردن سینه از جوشانده تخم گشنیز استفاده کنید.
11. جوشانده تخم گشنیز خواب آور است .
12. زکام را برطرف می کند .
13. تخم گشنیز شیر را در مادران شیر ده زیاد می کند.
14. برای تسکین درد دندان تخم گشنیز بجوید .
15. تقویت کننده قلب است .
16. جوشانده تخم گشنیز یا خوردن تخم گشنیز بوداده اسهال خونی را برطرف می کند. 


خواص برگ وساقه گشنیز:

1. آّ گشنیز خواب آور است .
2. مسکن و آرام کننده است .
3. مسمومیت های حاصله از مواد پروتئینی را برطرف می کند .
4. با غذا گشنیز بخورید تا از ترش شدن غذا جلوگیری کند .
5. تشنگی را برطرف می کند .
6. طحال را تمیز و تقویت می کند .
7. برای فتق مفید است .
8. برای برطرف کردن بوی بد دهان سوپ گشنیز بخورید.
9. دل درد را برطرف می کند. 


طرز استفاده: فرمول برطرف کردن بواسیر:حدود 10 گرم تخم گشنیز را در ماهی تابه ریخته و بو بدهید تا رنگ آن قهوه ای شود سپس آنرا پودر کنید و با سرکه مخلوط کرده وچند روز آب انرابنوشید تا بواسیر از بین برود .برای برطرف کردن دندان دردحدود 10 گرم تخم شگنیز را در چهار لیتر آب ریخته و بگذاریدبجوشد تا حجم آن به یک لیتر برسد آنرا کمی سرد کنید و در دهان مزمزه کنید تا درد دندان برطرف شود.

برای شستن دهان و دندان یک قاشق چایخوری پودر تخم گشنیز را در یک لیوان آّ ب جوش ریخته و بمدت 5 دقیقه دم کنید سپس آنرا برای شستن دهان ،‌دندان و گلوغرغره کنید.

گشنیزاگر به اندازه بکار رود هیج گونه ضرری ندارد ولی مصرف زیاد از حد آن تولید مستی توام با خستگی شدید می کند و گاهی به خوابی عمیق و گنگی و بی حسی منجر می شود .

تخم گشنیز را می توانید از فروشگاههای گیاهان دارویی و یا ایرانی و یا چینی خریداری کنید . چینی ها گشنیز را جعفری چینی Chinese Parsley می نامند .




گشنیز؛ گیاهی مفید برای سوء هاضمه
تخم و برگ گشنیز

طی هزاران سال از گیاه گشنیز برای مصارف آشپزی و دارویی استفاده می ‏شده است. گشنیز متعلق به خانواده‏ی جعفری، مانند اینسون یا بادیان رومی، زیره سیاه، شوید و رازیانه می‏ باشد.

برگ‏ ها و میوه ‏های این گیاه عطر و طعم بسیار متفاوتی دارند و از این رو به طرق مختلف در انواع غذاها استفاده می ‏شوند.

گشنیز یک گیاه یک ساله بومی با نام علمی" Coriandrum sativum " متعلق به ناحیه مدیترانه و غرب آسیا است. اگر چه امروزه در ترکیه، هند، بلغارستان، روسیه و مراکش نیز به عمل می ‏آید.

گشنیز یک گیاه سنتی است و یکی از مواردی بوده که بقراط و دیگر پزشکان یونانی برای اهداف دارویی از آن استفاده می ‏کردند.

رومی‏ ها نیز از گشنیز به عنوان یک ادویه رایج استفاده می ‏کردند و آن را به انگلیسی‏ ها معرفی کردند بعدها گشنیز به آمریکا آورده شد و به علت داشتن طعم مطبوع برگ‏ هایش، مورد استفاده قرار گرفت و آن را به نام Cilantro می ‏شناسند.
برگ گشنیز

Cilantro اسم رایجی است که اسپانیایی ‏ها برای گشنیز به کار می ‏برند و به معنی برگ ‏های سبز دارای طعم تند می ‏باشد. به گشنیز، "جعفری چینی" نیز می‏ گویند.

از آن جایی که دانه‏ های گرد، کوچک و مطبوع گشنیز با خشک کردن و فریز کردن عطر خود را از دست می‏ دهند، بایستی به صورت تازه استفاده شود.


کاربرد های گشنیز

Cilantro در غذاهای هندی، ویتنامی، آمریکایی جنوبی، آمریکایی، اسپانیایی و خاورمیانه‏ای استفاده می ‏شود.

برگ‏های Cilantro طعمی مانند‏ پوست لیمو دارد که با پاشیدن آن روی غذا یا به صورت ریز شده در سُس، سوپ یا در ادویه‏ کاری مصرف می شود. در هندوستان تخم گشنیز قسمت مهمی از ادویه کاری را تشکیل می ‏دهد. معمولاً دانه های درشت را آسیاب می‏ کنند طوری که به پودر کاری طعم کرانچی می ‏دهد.

برگ‏ های جوان معمولاً خوشمزه‏ تر هستند و در سالادها همراه با کاهو، پیاز و گوجه فرنگی استفاده می‏ شود. این برگ ‏ها هنگامی بهترین عطر خود را دارند که هنگام برداشت به رنگ زرد مایل به قهوه‏ای باشند. تخم گشنیز با گذشت زمان عطر بهتری خواهد داشت.

همچنین از تخم گشنیز در خورش یا تاس کباب و انواع سوپ‏ ها استفاده می ‏شود. شاید آن را به انواع سُس‏ ها، کیک‏ ها، محصولات پخته شد و پودینگ ها نیز اضافه کنند.

گشنیز آسیاب شده می ‏تواند به انواع پنکیک ها یا وافول اضافه شود و یک طعم خاص خاورمیانه ‏ای به آن بدهد.

گشنیز مخلوط شده با زیره سبز یک ترکیب مناسب برای فلافل است.

Taklia یک ادویه عربی است که از مخلوط کردن گشنیز و سیر به صورت له شده و سرخ شده به دست می ‏آید. همچنین یک افزودنی متداول برای گوشت، ماهی و پنیرهای محلی می ‏باشد.

سال‏ها پیش تخم گشنیز را با لایه‏ای از شکر می‏ پوشاندند و از آن به عنوان آب نبات استفاده می ‏کردند.

استفاده ی دیگر از گشنیز، برای پوشاندن طعم ناخوشایند بعضی از داروها بوده است.

همچنین از عصاره ی تخم گشنیز در صنایع عطرسازی بهره می‏ گرفتند.
تخم گشنیز
ارزش دارویی:

* از دانه‏های گشنیز آماده شده به عنوان کمک کننده به هضم غذا و درمان بیماری ‏های معده استفاده می ‏شده است. در طب چینی، هندی و اروپایی اغلب تخم گشنیز را با دانه‏های دیگری مثل هل، رازیانه، اینسون یا بادیان و زیره سیاه ترکیب می‏ کردند.

* از دم کرده‏ی تخم گشنیز می ‏توان یک چای دارویی درست کرد که این چای برای تسکین به هم خوردگی معده، درمان سوءهاضمه، از بین بردن نفخ شکم، تخفیف ناراحتی ‏های معده‏ای- روده‏ای و تحریک اشتها مفید است.

* از گشنیز گاهی اوقات به عنوان یک ملین برای درمان یبوست و گاهی برای درمان اسهال استفاده می‏ شود.

* از تخم گشنیز می ‏توان برای ملایم کردن بوی بد دهان و به عنوان دهان‏ شویه، استفاده کرد.

* در آسیا نیز برای درمان گاز معده و زخم ‏های دهانی کاربرد دارد.


مواد فعال در تخم گشنیز:

روغن‏ های معطری در گشنیز وجود دارند که محرک هضم غذا هستند. این روغن ‏ها شامل لینالول و دیگر ترپتونوئیدهای مهم هستند.

دیگر ترکیبات فعال در گشنیز شامل: فلاونوئیدها، فنولیک اسید و موسیلاژها (فیبرهای قابل حل ) می ‏باشند.

گشنیز همچنین شامل تعدادی مواد با فعالیت آنتی باکتریال متوسط می ‏باشد.

گزارشات اولیه پیشنهاد می ‏کنند که Cilantro و هم تخم گشنیز شامل dodecanal هستند که آنتی بیوتیک طبیعی است که بدن را در مقابل مسمومیت ‏های غذایی سالمونلایی می ‏تواند مخافظت کند.

تخم گشنیز همچنین شامل فتالیدها و پلی استیلن ها می ‏باشد. این مواد فیتوشیمیایی به طور معمول در گیاهانی که متعلق به خانواده جعفری هستند، وجود دارند که بدن را در برابر سرطان‏ ها محافظت می ‏نمایند.

آن ها همچنین شامل مقادیر اندکی از کومارین هستند که خاصیت رقیق کنندگی خون را دارند.

گشنیز همچنین شامل ترکیبات آنتی اکسیدان و خاصیت ضد التهابی می ‏باشد.
نحوه استفاده ی ایمن از این گیاه:

استفاده از گشنیز به عنوان یک گیاه، کاملاً بی خطر می باشد و هیچگونه عوارض جانبی و تداخلی ندارد و می ‏تواند در طول حاملگی نیز استفاده شود.

گشنیز خیلی سریع طعمش را از دست می ‏دهد؛ برای همین باید در یک محفظه تیره، در جای خشک، خنک و تاریک نگه ‏داری شود.

بهتر است تنها هنگامی که به دانه‏ ها احتیاج دارید آن ها را آسیاب کنید.